Wnętrze kościoła

Ogólna powierzchnia wnętrza kościoła wynosi 625 m 2. W prezbiterium centralne miejsce zajmuje tabernakulum, wykonane z mosiądzu, wyzłocone złotem z pierścionków ślubnych rodziny Lubelskich. Waży około 100 kilogramów. Ściana frontowa przedstawia Chrystusa – Baranka ofiarnego.

Nad tabernakulum znajduje się obraz „Serca Maryi”. To oleodruk, wykonany według sygnatury obrazu słynnego malarza austriackiego Zabateriego ( to jego pseudonim artystyczny: prawdziwe nazwisko Hans Zatzkaa właściwie Johann Franz Čačka ur. 8 marca 1859 w Wiedniu- Breritensee, zm. 17 grudnia 1945 tamże). Nasza wieś otrzymała ten obraz w roku 1912 od księdza Józefa Bibro, ówczesnego wikariusza w parafii Lisia Góra, katechety dzieci i młodzieży w Zaczarniu (później w latach 1925 – 1937 był proboszczem parafii pw. NMP Królowej Polski w Ostrowie, następnie w latach 1937 – 1952 proboszczem parafii św. Józefa w Pogórskiej Woli, gdzie po śmierci został pochowany na miejscowym cmentarzu). Odjeżdżając w prezencie ofiarował ten piękny i wymowny obraz. I od tej pory Serce Matki Bożej Bolesnej na swoje wyjątkowe miejsce w historii Zaczarnia. Przeszło z mieszkańcami przez burzę wojenną ( I wojna światowa, choroby i epidemie). Wówczas nasi praojcowie modlili się przed obliczem Matki Najświętszej w starej szkole. Potem II wojna światowa i związany z nią front i okupacja hitlerowska. Według opowiadań starszych ludzi w środku wioski parcela Franciszka Kozioła była placem zgromadzeń wiernych, gdzie pod dębem, na którym umieszczono na ołtarzu polowym obraz „Serca Maryi”, odbywały się nabożeństwa. Przyjeżdżali księża z Lisiej Góry i przed nim odprawiano Msze Święte, aby podtrzymać ludzi na duchu w tym tragicznym okresie wojny. I co się okazało, mimo, że przez Zaczarnie przeszedł front wojenny stosunkowo mało ludzi poniosło śmierć, a wiele domów ocalało przed spaleniem. Matka Bolesna w tych ciężkich czasach pożogi wojennej była w sposób szczególny wśród nas, razem z nami cierpiała, wlewała otuchę i nadzieję w nasze skołatane serce naszych praojców, otaczała swoim płaszczem opieki. W okresie komunizmu, w czasach zdejmowania krzyży i obrazów ze ścian szkół obraz „Serca Maryi” został także wyrzucony z naszej szkoły. Zabrał go do domu prywatnego pan Wincenty Zaucha, a ludzie w dalszym ciągu przed nim się gromadzili, zanosząc swoje modlitwy przed tron Boży za pośrednictwem Bożej Matki. Po jego śmierci 10.02.1980 roku jego wnuk przekazał ten obraz delegacji parafialnej, a miesiąc później dokładnie dnia 8.03.1980 roku obraz „Serca Maryi” przeniesiono do punktu katechetycznego. A kiedy dnia 9.11.1980 roku, co starsi już dokładnie pamiętają, odbyło się bardzo uroczyste poświęcenie nowego punktu katechetycznego i kaplicy, w tym dniu o godzinie 900 w uroczystej procesji przeprowadzono obraz „Serca Maryi” ozdobiony świeżymi kwiatami z dotychczasowego punktu katechetycznego do nowej wyremontowanej ze starej remizy strażackiej – kaplicy Procesji przewodził ówczesny katecheta w Zaczarniu ks. Andrzej Piotrowski, a Mszy Świętej przewodniczył ks. dr Franciszek Ozorka – ówczesny proboszcz parafii Lisia Góra. Od tej pory w tym miejscu, gromadzili się wierni prosząc Maryję o pomoc w ostatecznym załatwieniu pozwolenia na budowę nowego kościoła w Zaczarniu, co też stało się faktem. Przy Bożej pomocy i opiece Matki Najświętszej przez szlachetnych i ofiarnych parafian kościół został zbudowany w latach 1982 – 1986.  Obraz „Serca Maryi” przez te lata uległ dużemu zniszczeniu. Jak wykazały dokładne prace konserwatorskie, papier oleodruku nosił ślady kilkakrotnego zalania. Dolna część została zniszczona przez pleśń, bardzo rozpulchniona i krucha, pokryta rozległymi zaciekami. Były także widoczne liczne przetarcia twarzy Maryi, które retuszowano farbą olejną i kawałkami niebieskiego papieru. Bardzo wyraźne były ślady po owadach. Całość obrazu bardzo mocno sfałdowana i przetarta. Obraz ten został gruntownie odnowiony i odrestaurowany przez panią mgr konserwator Anitę Bogdanowicz w Pracowni Konserwacji i Restauracji Zabytkowego Papieru i Skóry w Krakowie. Został także umieszczony w nowej, ozdobnej ramie wykonanej przez pana Piotra Pyzika w Pracowni Artystycznej – Oprawy Obrazów w Krakowie.

Komisja Sztuki Kościelnej Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, mając na uwadze ogromną rolę i wartość duchową, jaką odegrał kult Maryi w tym obrazie w historii Zaczarnia, decyzją z dnia 16 marca 2012 roku nakazała, aby obraz ten zawisł w odnowionym prezbiterium naszego kościoła.

W prezbiterium znajdują się także witraże:

  1. 2 anioły – fundacja rodziny Chłopków i Kołodziejów z Chicago(1999 r.)
  2. Ostatnia Wieczerza – fundacja parafian z Chicago (1999 r.)
  3. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrojcu – fundacja parafian z Chicago (1999 r.)

Ołtarz główny zbudowano z marmuru włoskiego w roku 2014. W mensie ołtarzowej podczas uroczystości dedykacji naszej świątyni (1.VII.2018 r.) przez J.E. ks. biskupa Andrzeja Jeża zostały umieszczone relikwie bł. Karoliny Kózka. Po lewej stronie znajduje się wykonana także z marmuru włoskiego ambona.

Ołtarz boczny „Miłosierdzia Bożego” wraz z świętych (św. Jan Paweł II, św. Faustyna Kowalska, św. o. Pio – dar naszego rodaka ojca Maria Lubelskiego, św. Matka Teresa  z Kalkuty – dar pracującego w naszej parafii ks. Jana Lorka, święte dzieci Fatimskie: Franciszek i Hiacynta – dar ks. proboszcza Roberta Filipowicza w 100 – lecie objawień Fatimskich)  został wykonany z marmuru włoskiego w lutym i marcu 2015 roku. Nad nim obraz znajduje się „Jezu ufam Tobie” odmalowany przez pana Jacka Głowackiego oraz obrazy św. Jana Pawła II i św. Faustyny namalowane przez panią Dorotę Leśniak. Ołtarz ten został poświęcony przez ks. bpa Stanisława Salaterskiego podczas wizytacji kanonicznej dnia 12.04. 2015 r.

Chrzcielnica znajdująca się między ołtarzem głównym a bocznym została odrestaurowana w roku 1050 chrztu Polski (2016 r.) Znajdujący się na niej odlew chrztu Pana Jezusa wykonano w Pracowni Ślusarstwa Artystycznego „Arkadia” pana Rafała Kiecia  w Tarnowie. Dookoła ścian świątyni rozwieszono płótna olejne z drogą krzyżową autorstwa Zofii Świerczyńskiej. Posadzkę kościoła wykonano z marmuru pińczowskiego, ławki (Józef Rakoczy, odnowione w 2011 roku), 3 konfesjonały (Bogusław Janiszewski, Tadeusz Szostak, Mieczysław Świątek ) i drzwi z drewna dębowego. Na chórze znajdują się 11 – głosowe organy wykonane przez Mieczysława Gwoździa. Ściany całej naszej świątyni są ozdobione witrażami. Zostały one zaprojektowane przez pana Marka Niedojadło, a wykonane w Poznaniu w Artystycznej Pracowni Witraży pana M. Kośmickiego w latach 2000 – 2001, odnowione w 2016 r. przez Pracownię Witraży pana Ryszarda Łabody z Krakowa. Przedstawiają:

  1. Zwiastowanie NMP
  2. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
  3. Ucieczka do Egiptu
  4. Nauczanie Pana Jezusa w świątyni
  5. Pomoc św. Józefowi w warsztacie
  6. św. Alberta Chmielowskiego
  7. św. Maksymiliana Maria Kolbe
  8. św. Kingę
  9. św. Kazimierza
  10. uzdrowienie paralityka
  11. uzdrowienie ślepego
  12. wypędzenie złych duchów z Marii Magdaleny
  13. wskrzeszenie Łazarza
  14. cudowne rozmnożenie chlebów
  15. cud przemiany wody w wino w Kanie Galilejskiej
  16. przekazanie władzy prymatu św. Piotrowi
  17. misję św. Jana Chrzciciela
  18. chrzest Pana Jezusa w Jordanie (koło chrzcielnicy)
  19. ukrzyżowanie Pana Jezusa ( na chórze)

Filary kościoła zostały obłożone marmurem włoskim przez pracowników zakładu kamieniarskiego pana Mieczysława Pazdana z Kozłowa k. Dębicy w roku 2017.

Przy wejściu do kościoła znajduję się tablica pamięci ofiarodawców gruntów pod budowę kościoła i plebani (pod chórem) oraz tablica z historia naszego Kościoła.

Zakrystia znajduje się w wschodniej części kościoła. Całkowicie odnowiona, umeblowana w roku 2010, wyposażona w nowe ornaty, alby, komże, odmalowana w 2017 roku, obłożona włoskimi  płytkami marmurowymi w 2018 roku.

Wieża kościelna o  wysokości 31 m, zakończona jest krzyżem 1, 20 m i wieżyczką kościelną – 23 m.  W niej znajdują się dzwony: Kazimierz, Władysław i  Józef (odnowione i umocowane na nowej konstrukcji w 2019 roku).

Na placu kościelnym we wrześniu 2016 roku została wybudowana grota, w środku której  znajduje się odnowiona pieta Matki Bożej Bolesnej, która  przez wiele lat znajdowała się w ołtarzu głównym naszego parafialnego kościoła. Przypomina nam ona biblijną scenę spod krzyża: bolejącą Matkę trzymającą na swoim łonie martwe ciało Pana Jezusa, co jest wezwaniem naszego kościoła parafialnego.

Krzyż misyjny postawiony z okazji nawiedzenia obrazu Matki Bożej Częstochowskiej  w roku 2001, odnowiony w 30 rocznicę powstania naszej parafii w roku 2016.

Podjazd dla niepełnosprawnych wykonany w roku 2017 od strony zachodniej naszego kościoła. Wykonawcą tej inwestycji była firma Usługowo – Remontowa Izol – Rem z Tarnowa. Powstał dzięki ofiarom złożonym przez darczyńców z naszego Kółka Rolniczego.

Kapliczka św. Michała Archanioła wykonana przez panów Andrzeja Schaba i Wiesława Stelmacha w 2017 roku.

Całość naszego kościoła parafialnego, placu kościelnego i plebani została zmonitorowana w roku 2019.

Matko Boża Bolesna – módl się za nami.